Τσόντα στο λαό!

Αφιέρωμα: Πορνογραφία

Μέσα στην επίθεση του νεοσυντηρητισμού, η διεκδίκηση της καύλας μας είναι δικαίωμα.

του Λύο Καλοβυρνά

editorial-01Το πορνό δεν είναι πια υπόθεση κάποιων κακομοίρηδων που τον παίζουν επειδή δε βρίσκουν να πηδήξουν, όπως το θέλει μια συντηρητική και εν πολλοίς παρωχημένη αντιμετώπιση της πορνογραφίας. Εδώ και αρκετά χρόνια, επιχειρείται η ανασημασιοδότηση του πορνό ως συνειδητής και υγιούς δραστηριότητας, που αποτελεί άλλη μια έκφραση της σεξουαλικότητάς μας.

Σαφέστατα, ένα μεγάλο μέρος της γκέι και λεσβιακής μέινστρημ πορνογραφικής παραγωγής αναπαράγει και εμπεδώνει στερεότυπα εμφάνισης και σεξουαλικής συμπεριφοράς, τα οποία αποκλείουν την πλειοψηφία των καθημερινών ανθρώπων. Ωστόσο το ίδιο ακριβώς κάνει και ο mainstream κινηματογράφος, αλλά δεν τον καταδικάζουμε με το ίδιο μένος με το οποίο στρεφόμαστε εναντίον του πορνό. Αυτό ίσως έχει να κάνει με το γεγονός πως η επίκριση της μέινστρημ πορνογραφίας αποτελεί πιστοποιητικό προοδευτισμού ή νεωτερικότητας, χωρίς απαραίτητα ιδεολογικό αντίκρισμα.

Υπάρχει αναμφισβήτητα κακή πορνογραφία, αλλά υπάρχει επίσης κάκιστη λογοτεχνία, χωρίς αυτό ν' αντανακλά ολοκληρωτικά για όλη τη λογοτεχνική παραγωγή. Αντιθέτως, η πορνοπαραγωγή κρίνεται σύσσωμη από τα χείριστα δείγματα του είδους.

Υπάρχει όμως και λόατ πορνογραφία, που μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε τον εαυτό μας διαφορετικά από ό,τι μας παρουσιάζουν τα στερεότυπα, στρέιτ ή άλλα. Αν και πολύ συχνά το ερασιτεχνικό πορνό αναπαράγει κι αυτό στερεότυπα, οι νέες τεχνολογίες μας δίνουν τη δυνατότητα να οικειοποιηθούμε το πορνό με τους δικούς μας όρους· παύει να ισχύει ο μονόδρομος παραγωγός → καταναλωτής. Ο καταναλωτής γίνεται πια και παραγωγός πορνό και έχει τη δυνατότητα να το φέρει στα μέτρα του.

Η άποψη ότι το πορνό είναι συλλήβδην χυδαίο και φτηνό πάει χέρι χέρι με την ιδέα ότι το ίδιο το σεξ είναι χυδαίο και φτηνό. Αν το σεξ είναι κάτι για το οποίο (πρέπει να) ντρεπόμαστε, τότε και το πορνό είναι κάτι που (πρέπει να) προξενεί ντροπή. Αρνούμαι να πιστέψω ότι το 92,4% που βλέπει πορνό συχνά ή πού και πού είναι με οποιονδήποτε τρόπο λιγότερο αξιόλογο από το 1,2% που στην έρευνα του 10% δήλωσε ότι δε βλέπει πορνό ποτέ.

Η σεξουαλικότητά μας, η έκφραση της επιθυμίας μας, η καύλα μας δεν είναι δευτερεύοντα θέματα, απλοί αστερίσκοι στην υπόλοιπη «σοβαρή» ζωή μας. Εδώ και αιώνες το σεξ υποβιβάζεται σε κάτι βρώμικο και υποδεέστερο. Ο εργασιομανής που καταργεί κάθε άλλη πτυχή της ζωής του στο βωμό της επαγγελματικής του ανέλιξης έχει μεγαλύτερο κύρος από τον σεξομανή, παρότι και οι δύο βάζουν σε λειτουργία παρόμοιους ψυχολογικούς μηχανισμούς.

Σε μια εποχή που βαλλόμαστε πανταχόθεν από τον νεοσυντηρητισμό και επιθέσεις στα δικαιώματά μας, το να διεκδικούμε το δικαίωμά μας σε μια υγιή, χαρούμενη ερωτική ζωή, στην καύλα μας –όπως το εννοεί η καθεμία μας– είναι από τα λίγα πράγματα που είναι πραγματικά στο χέρι μας.

Το περιεχόμενο αυτής της σελίδας του 10% χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές.
Άδεια Creative Commons

web+programming makebelieve

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 111 guests και κανένα μέλος