Καλές μου νεράιδες!!!

Είστε και οι δύο θεές και ελπίζω κι εγώ μια μέρα να γίνω έτσι παντογνώστης όπως εσείς. Λοιπόν, σας γράφω για να σας πω κάτι που με απασχολεί εδώ και πάρα πολύ καιρό, αλλά τα ανέβαλα για γελοίους λόγους. Λοιπόν, είμαι 18 και εδώ και δύο χρόνια τα έχω με ένα παιδί 25, το οποίο την έχει μεγάλη. Το θέμα είναι ότι πονάω πάρα πολύ όταν κάνουμε σεξ με αποτέλεσμα να κάνουμε συνέχεια διακοπές και να μην το ευχαριστιέμαι καθόλου. Εκείνος δε μου λέει κάτι, δε τον πειράζει γιατί με αγαπάει (έτσι ορκίζεται, δεν έχω στοιχεία ότι πάει και πηδάει κανέναν άλλον). Αλλά εγώ δεν ξέρω. Πάντα προετοιμάζομαι καταλλήλως, κάνω τα μπάνια μου, τα κλύσματά μου, δεν τρώω για δύο ώρες πριν το σεξ μου 'ρθει τίποτα πάνω στο «Αχ, αχ» και τρέχω τουαλέτες και τον ξενερώσω ακόμα παραπάνω, αρωματίζομαι και ξαπλώνουμε.

Είναι πολύ ρομαντικός και πάντα χαλαρώνω τόσο πολύ πριν μπει μέσα μου, αλλά μόλις μπαίνει, περνάω τα βάσανα του Ταντάλου.(μαλακία είπα;)

Καταρχήν, είναι ο πρώτος μου, το κάναμε πρώτη φορά πριν περίπου 2 χρόνια, πάνω στον ένα μήνα σχέσης. Τότε έλεγα, άντε είναι αρχές, λογικό είναι να πονάω. Τώρα, όμως γιατί πονάω; Τον έχω παρακαλέσει να μην το βάζει και βαθιά γιατί θα πονέσω, αλλά άμα δεν το έχει όλο μέσα, αυτό γλιστρά και βγαίνει. Τί να κάνω; Δεν μπορώ να απολαύσω καμιά σεξουαλική στιγμή και δεν μου αρέσει να τον ξενερώνω έτσι. Σας παρακαλώ, βοηθήστε με...

Νίκος

 

---

Πονεμένο μου παιδί,

Για να μην μας πάρουνε με τις λεμονόκουπες και γίνει η high profile στήλη μου ρόμπα, ο Τάνταλος δεν τον έπαιρνε από κάποιον που τον είχε μεγάλο (π.χ. John Holmes, Γκουσγκούνη κλπ). Ο Τάνταλος είχε τιμωρηθεί να βρίσκεται σε μια λίμνη πάνω από την οποία υπήρχαν δέντρα γεμάτα φρούτα. Όταν προσπαθούσε να τα πιάσει, τα κλαδιά απομακρύνονταν και έμενε ανικανοποίητος. Οπότε μόνο υπό την έννοια του ανεκπλήρωτου πόθου περνάς το μαρτύριο του Ταντάλου.

Τώρα στο πρακτικό μας θέμα, οφείλω να σου πω ότι οι μισοί αναγνώστες μου θα σε μισήσουν/ζηλέψουν και οι άλλοι μισοί θα σου κάνουν βουντού για να σου πάρουν τον γκόμενο, αλλά εγώ, ως υπεράνω που είμαι, θα σκύψω με στοργή πάνω στο πρόβλημά σου. Φυσικά δεν ξέρω πόσο μεγάλη την έχει ο φίλος σου, γιατί αν είναι πάνω από 25 ή αν είναι τεραστίως χοντρή, τύπου κουτάκι μπύρας (Θεέ μου συχώρα με, τι λέω η γυναίκα) ό,τι και να πω δεν έχει νόημα. Επίσης αν το σχήμα είναι «δύσκολο» (μακρύ με καμπή προς τα κάτω), τότε πάλι τίποτε δεν βοηθάει.

Αν τέλος πάντων το παιδί την έχει «λογικά» μεγάλη (εννοώ τόσο μεγάλη που να μη σου σαλεύουν τα λογικά), τότε δεν υπάρχει άλλη λύση από την σταδιακή διαστολή με δάχτυλα, πολύ KY Jelly ή κάτι παρόμοιο, και αργή και σταθερή διείσδυση. Όταν μπει μέσα, να μείνει μερικά δευτερόλεπτα ακίνητος για να χαλαρώσεις εσωτερικά (πολύ σημαντικό) και μετά με το μαλακό, τουλάχιστον στην αρχή.

Στην περίπτωση όμως που το πρόβλημα είναι το μεγάλο μήκος (οπότε «τρακάρει» στην καμπή του εντέρου, γι' αυτό πονάς) τότε υπάρχουν δύο λύσεις: ή γυρίζεις μπρούμυτα ώστε τα κωλομάγουλα να δρουν σαν μαξιλαράκια που δεν θα τον αφήνουν να μπει ολόκληρος μέσα, ή ράβεις (;!) ένα κουλούρι από ύφασμα το γεμίζεις σφιχτά με ύφασμα για να στέκεται και το φοράει στο πουλί του πριν μπει μέσα σου, οπότε μικραίνει το μήκος. Δεν ξέρω πόσο πρακτικό ή ξενερουά είναι, ενδεχομένως αν το κάνεις με ριγέ να είναι και πιο σικ, αλλά είναι κλασική λύση στα μπουρδέλα. Μου το είπε φίλη μαθητευόμενη Νεράιδα που κάνει εκεί το δίμηνο της πρακτικής της. Πολύ καλή κοπέλα, κάνει φοβερές πίπες, καταπίνει σπαθιά κλπ, την γνώρισα από τη γιόγκα.

Αν παρ' όλα αυτά τίποτε δεν φέρνει αποτέλεσμα και τραβάς «του λιναριού τα πάθη» (αυτή είναι η σωστή έκφραση, όχι ο Τάνταλος και ο Βάνδαλος) κάθε φορά που το κάνετε, τι να σου πω: βάλε τα κάτω και ζύγισε τα πράγματα. Εσύ ξέρεις.

Καλή τύχη

Η Καλή Νεράιδα

 

---

Αγαπητέ ξεκωλιασμένε,

Κλαίν' οι χήρες, κλαίν' κι οι παντρεμένες. Εγώ λέω να βγάλεις τον γκόμενο στο Ebay, να χεστείς στο τάληρο και να ξεχάσεις το γαμήσι. Γιατί τέτοιο παιδί με κατανόηση, να σ' αγαπάει και να μένει και με το πουλί στο χέρι υπάρχει μόνο σε βιπεράκια.

Ή μας δουλεύεις ψιλό γαζί και κακό του κεφαλιού σου, γιατί θα σου ρίξουμε την Κατάρα των Νεράιδων ή αν όντως λες αλήθεια και την έχει τόσο μεγάλη, τι να σου πω, σφίξε τα δόντια και κάνε την καρδιά σου (και την ψωλή του) πέτρα.

Στο κάτω κάτω, μωρέ αχάριστο, ποιος είπε ότι δεν πρέπει να πονάς; Πονάν' τα παλικάρια;

Η Καλύτερη Νεράιδα