Γεια σας,

θελω καιρο να απευθυνθω καπου και σημερα σκεφτηκα εσας!!! Ειμαι 19 και σπουδαζω θεσσαλονικη και ειμαι απο αθηνα. Ειμαι με μια κοπελα εδω και 2 χρονια και ειχα και αλλες σχεσεις πριν απο αυτη. Οι γονεις μου ηξεραν οτι παλαιοτερα ειχα μια σχεση με μια αλλη κοπελα αλλα ποτε λεπτομεριες καθως δε μιλουσαμε ποτε γι αυτα τα θεματα και υποθετω νομιζαν οτι μου ειχε περασει ειχα γιατρευτει ουτε και εγω ξερω.

Οταν κατεβηκα σπιτι μου για διακοπες το καλοκαιρι μου εψαξαν το κινητο που το ειχα ξεχασει χωρις να το κλειδωσω και ειδαν μηνυματα της σχεσης μου και απο τοτε δε με αφηνουν ουτε να τη βλεπω ουτε να μιλαω, βεβαια εγω τα κανω αυτα κρυφα. Μου λενε καθε μερα να παντρευτω ενα καλο παιδι και τετοια κ νομιζουν οτι απλα ημουν αρρωστη και μου περασε γιατι τους λεω οτι δε μιλαμε με την σχεση μου.

Α επισης λενε οτι δεν προκειται να το αποδεχτουν ποτε και οτι ξερουν τι λεμε εμεις οι γκει μεταξυ μας οτι και καλα μετα απο καιρο το δεχονται οι γονεις αλλα εμενα δε θα το κανουν ποτε και δε θα κανω τετοια πραγματα με τις ευχες τους και αλλες μεσαιωνικες αντιληψεις. Εχω πει να παμε σε ψυχολογο απειρες φορες αλλα ολο το μετανιωνω γιατι φοβαμαι μην του βαλουν λογια να μου πει τα δικα τους για να μου αλλαξει τα μυαλα! δεν ξερω τι να κανω βοηθειστε με σας ευχαριστω εκ των προτερων

Μαρία

 

Αγαπητή φίλη,

Οι γονείς σου είναι πανμαλάκες. Προσπάθησε να τους κόψεις τις συζητήσεις από την αρχή. Μην μπλέκεσαι σε απαντήσεις, δικαιολογίες, εξηγήσεις, ψέματα, αλήθειες. Μην δέχεσαι καν να αρχίσεις κουβέντα. Πώς; "Δεν συζητώ το θέμα, αφήστε με ήσυχη" και φεύγεις από το δωμάτιο ή βγαίνεις βόλτα. Τελεία και παύλα. Ας’ τους να χτυπιούνται, να ρωτάνε, να απειλούν, να κλαίνε, να βογκάνε.

Προσπάθησε να μην τους πολυβλέπεις ("έχω πολύ διάβασμα, δεν μπορώ να κατεβαίνω στην Αθήνα") και κάνε τη ζωή σου στην Θεσσαλονίκη, όσο αυτό είναι εφικτό.

Με τέτοια μαλακία που τους δέρνει δεν υπάρχει περίπτωση να βγει τίποτε καλό από τις συζητήσεις και την συνύπαρξη μαζί τους. Αν κρατήσεις σταθερή γραμμή και δεν κάνεις πισωγυρίσματα, το πιο πιθανό είναι να σταματήσουν να σε ζαλίζουν με τις βλακείες τους. Μην περιμένεις να σε αποδεχτούν. Απλά να μη σε πρήζουν.

Όσο για τον ψυχολόγο, καλή ιδέα, αλλά να πάνε μόνοι τους, χωρίς εσένα. Αυτό που σκέφτεσαι για τη "στημένη επίσκεψη" είναι πιθανό, οπότε μην την πατήσεις να πας μαζί τους για να ακούσεις κήρυγμα. Κουράγιο, θα τα καταφέρεις!

Φιλικά,

 

Μαράκι μου,

Δεν έχουν καμία υποχρέωση οι γονείς σου να σε δεχτούν. Γιατί να το κάνουν; Επειδή είναι γονείς σου; Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι καλοί γονείς (όπως ούτε όλα τα παιδιά είναι καλά παιδιά). Ούτε εσύ έχεις καμία υποχρέωση να τους δεχτείς. Μακάρι να αποδεχόσασταν οι μεν τους δε, αλλά αυτό δεν συμβαίνει σ’ όλες τις οικογένειες.

Τι εννοώ: πάψε να ασχολείσαι μαζί τους τόσο πολύ σε αυτή τη φάση. Αργότερα τα πράγματα είναι πολύ πιθανό ν’ αλλάξουν. Αυτή τη στιγμή δεν είναι μόνο θέμα ομοφυλοφιλίας σου, αλλά γενικότερα η δική τους δυσκολία που σε βλέπουν να ανεξαρτητοποιείσαι και να μην είναι αυτοί το κέντρο του κόσμου σου. Γι’ αυτό παλεύουν να σε φέρουν υπό έλεγχο. Μην ενδώσεις! Πρέπει να τους βάλεις όρια. Είναι πιθανό αργότερα οι σχέσεις σας να φτιάξουν, αλλά όχι αυτό να γίνει σε βάρος της δικής σου ψυχικής υγείας!

Μπορείτε να πάτε σε καλό ψυχολόγο και καθηγητή με μεγάλο κύρος εδώ στην Αθήνα, που θα τους εξηγήσει τα λάθη που κάνουν. Αυτοί θα νομίζουν ότι πάνε για να σε κάνουν καλά, αλλά στην πραγματικότητα, γι’ αυτούς θα πάτε. Επικοινώνησε με το 10% αν σ’ ενδιαφέρει, για να σου δώσουμε στοιχεία.