Είμαι 23 χρονών. Αρρενωπός δεν το διαλαλώ τι κάνω στο κρεβάτι μου. Καθημερινά δέχομαι από σχεδόν όλους στη δουλειά μου υβριστικά συνθήματα - πούστης κά. δεν ασχολούμαι μαζί τους . Μόνο το αφεντικό δεν ασχολείται γιατί είμαι ok στη δουλειά μου, δεν προκαλώ.

Τι να κάνω; Κουράστηκα. Είμαι απεγνωσμένος. έχουν περάσει πολλά από το μυαλό. δεν μπορώ να φύγω γιατί δεν υπάρχουν πολλές επιλογές δουλειάς. Αλλα τι ούτε λέω τι κάνω στο κρεβάτι και συνεχεια σπόντες. Και συνεχεια τι συζήτηση την πάνε σε δικούς στους γνωστούς που είναι γκέι και μετά πετάνε την ατάκα κι εσύ τι κανεις? Πως την βγάζεις? Έχω απομονωθεί στην υποτιθεμενη σχέση μου που έχουμε πολλά χρονια διαφοράς. κουράστηκα!!! θέλω να φύγω , αλλα δεν έχω δυνατότητες!

 

Αγαπητέ φίλε,

Είναι πολύ δύσκολο να σε συμβουλέψω τι να κάνεις γιατί δεν ξέρω τίποτε για σένα, ούτε για το πού δουλεύεις, ούτε για τις προσωπικότητες αυτών που σε ενοχλούν, ούτε για τη σχέση σου με το αφεντικό σου.

Όπως όμως καταλαβαίνεις, αφού η ομοφυλοφιλία σου είναι γνωστή και είναι θέμα συζητήσεως, εσύ δεν μπορείς να προσποιείσαι ότι δεν υπάρχει και να "κρύβεσαι". Και ναι μεν εσύ μπορεί να μη θέλεις να διαλαλήσεις τίποτε, αλλά αν το θέμα "διαλαλείται" από όλους τους άλλους είναι σαν το ρητό "ο κόσμος το έχει τούμπανο και εσύ κρυφό καμάρι".

Αυτό λοιπόν το αδιαμφισβήτητο γεγονός, αντί να το βλέπεις σαν μειονέκτημα, αποδέξου το και γύρισέ το μπούμερανγκ εναντίον τους. Θα μπορούσες για παράδειγμα, αν έχεις καλή σχέση, να μιλήσεις με το αφεντικό σου στα ίσια. "Είμαι γκέι, δεν δίνω δικαιώματα, κάνω την δουλειά μου καλά, και δεν ανέχομαι κανένας να κάνει το παραμικρό σχόλιο εναντίον μου". Και του λες με ονόματα ποιoς σε ενοχλεί.

Από την άλλη (ή και ταυτόχρονα) θα μπορούσες να την "βγεις από δεξιά" στους συναδέλφους σου. Αν σου ξαναπούν τίποτε, αντί να στενοχωριέσαι και να προσπαθήσεις να κρυφτείς ή να αλλάζεις συζήτηση, πες τους στα ίσια: "Ναι, γαμάω κώλο και όποιος ενδιαφέρεται να τον περιποιηθώ, ας πιάσει σειρά".

Όταν τους αφαιρέσεις το μοναδικό επιχείρημα που έχουν εναντίον σου (το ότι κρύβεις την ομοφυλοφιλία σου), μένουν ξεβράκωτοι. Αν δουν μάλιστα ότι έχεις τσαγανό και δεν κωλώνεις, δεν είσαι αδύναμος και δεν έχεις τίποτε να κρύψεις, το βουλώνουν. Όλοι οι τσαμπουκαλήδες τέτοιου τύπου θρέφονται από τις αδυναμίες των θυμάτων τους.

Πάλι όμως αυτά είναι δικές μου σκέψεις, που σου ξαναλέω ότι δεν μπορώ να σου τις προτείνω παρά μόνον σαν ιδέες. Εσύ ξέρεις τον εαυτό σου καλύτερα, τα όριά σου και τις δυνατότητές σου και εσύ θα δεις τι τελικά θα κάνεις. Πάντως σίγουρα κάτι πρέπει να κάνεις για να σταματήσει αυτή η αφόρητη κατάσταση.

Φιλικά,

 

 

Φιλαράκο μου,

Ντάξει, δύσκολα τα πράγματα στη δουλειά. Αλλά στη σχέση σου; Γιατί εκεί υπομένεις μια κατάσταση που απ’ ό,τι φαίνεται δεν σε καλύπτει; Φίλους έχεις; Άλλους γκέι άντρες και γυναίκες για να σε στηρίζουν, να σε καταλαβαίνουν και να νιώθεις άνετα μαζί τους; Μήπως μόνος σου έχεις απομονωθεί; Μπορείς να γνωρίσεις άλλους γκέι φίλους όχι μόνο στα μπαρ και τα τσατ, αλλά και στην ΟΛΚΕ, στην Colour Youth, στο Athens Pride… Θα σε δυναμώσουν αυτές οι φιλίες.

Όσο για το τι να κάνεις στη δουλειά, καλά σ’ τα λέει η Καλή Νεράιδα. Πάψε να λυπάσαι τον εαυτό σου και διεκδίκησε την αξιοπρέπειά σου. Μήπως όμως κι εσύ ο ίδιος νιώθεις πως όταν είσαι γκέι είναι αναμενόμενο να σου φέρονται έτσι και γι’ αυτό δεν κάνεις τίποτα;