Γεια σας γλυκές νεράιδες,

Είμαι ο Μαρίνος είμαι 16 χρονών και είμαι γκέι δυστυχώς για μένα. Το μήνυμα μου θα είναι μεγάλο οπότε καθίστε αναπαυτικά με μια κούπα καφέ και ξεκινάμε.

Γενικά δεν είμαι και πολύ κοινωνικό άτομο μάλλον καθόλου. Επίσης είμαι λίγο κομπλεξικός και γενικά ένα χάλι μαύρο. Στο διάλλειμα μιλάω με παιδιά αλλα δεν ήμαστε φίλοι και οι μόνοι κολλητοί μου είναι τρεις. Ο Βασίλης, ο Χρήστος και η Ιωάννα. Όμως η Ιωάννα δεν πάει στο ίδιο σχολείο και τελευταία δεν πολύ βγαίνουμε και ο Βασίλης φέτος στη μέση της χρονιάς άλλαξε σχολείο. Κανένας λοιπόν δεν ξέρει ότι είμαι γκέι εκτός βέβαια από το Βασίλη με το Χρηστό. Πως το έμαθαν; Ο Βασίλης από το καλοκαίρι άρχισε να αλλάζει συμπεριφορά και μετά έλεγε ότι είναι bi ή gay η κάτι τέτοιο. Τα Χριστούγεννα λοιπόν μου λέει ότι τα έχει με ένα αγόρι. Μούγκα εγώ.

Και πριν ένα μήνα λοιπόν ήρθε ο Βασίλης να δει τους φίλους του στο σχολείο. Και μου λέει ξέρω γω θέλεις να σου βρω αγόρι; Τι να του πω κα του λέω ναι. Ήταν μπροστά και ο Χρήστος. Πέρανε οι μέρες έρχονται σπίτι μου και οι δυο για να πέρασε λίγες ώρες παρέα. Ήρθε πρώτα ο Βασίλης και μπαίνει στο facebook του και αρχίζει και μου δείχνει κάτι αγόρια και με ρωτούσε αν μου αρέσουν ή όχι. Έρχεται και ο Χρήστος μετά και του λέει ο Βασίλης ότι ψάχνουμε αγόρι για μένα. ΜΟΥΓΚΑ ΕΓΩ. Και γυρνάει ο Χρήστος και λέει ότι είναι ο μόνος σωστός στην παρέα αυτή και μετά ξεκίνησαν να μου κάνουν ερωτήσεις που δεν μου άρεσαν καθόλου. Μετά από δυο μέρες βγήκαμε και όταν ξέρω μου μιλούσε ο Βασίλης ξέρετε για το αν μου αρέσει κάποιος περαστικός και άρχιζε ο Χρήστος να φωνάζει «Που έχω μπλέξει;».

Το ένα πρόβλημα μου είναι ότι ο Χρήστος από τη στιγμή που το έμαθε έγινε πιο απόμακρος και ξέρω γω όλο μου λέει ότι μου φαίνεται ότι ελπίζει να τα φτιάξω με κάποια και τέτοια. Επίσης έκανε και δυο πράγματα που δε μου άρεσαν καθόλου. Πρώτα είπε σε ένα παιδί που δυστυχώς ή ευτυχώς θα είμαστε στο ίδιο δωμάτιο στην τριήμερη ότι πρέπει να ξέρει κάποια πράγματα για μένα πρώτον ότι είμαι κομπλεξικός δεύτερον ότι όλα με ενοχλούν και είμαι μυγιάγγιχτος και τέλος ότι είμαι γκέι.

Ευτυχώς που το πήρε πίσω και επίσης ότι δε τι πίστεψε το παΐδι και μετά την επόμενη μέρα την ώρα που φεύγαμε λέει σε ένα άλλο παιδί «θέλεις να πηδήξεις το Μαρίνο;» και αυτός έτσι για πλάκα απάντησε ναι και αρχίζει και φωνάζει «Έλα από το σπίτι του σήμερα θα είμαι και εγώ εκεί» εκεί τα πήρα στο κρανίο. Προσπάθησα να του το εξηγήσω και δεν τον ένοιαζε. Και να και κατι που εγινε σημερα στη μονοήμερη: Γυρνούσαμε και ήμασταν στο πούλμαν και έτσι ο Χρήστος με τα πίσω παιδια επαιξαν θάρρος ή αληθεια. Και μένα δεν ξερω πως μου ρθε και ήθελα να παίξω και γω αν και ήξερα οτι κάτι θα γίνει.

Μόλις το ακούει ο Χρήστος αυτό μου λεει Θάρρος ή αληθεια; Του λέω αλήθεια αλλα πραγματικά ηξερα το τι ερχοταν. Μου λεει «Ειναι αλήθεια οτι εισαι gay;». Εγω τα χασα. Δεν ηξερα τι θα πω. Μου λέγαν είσαι ή δεν είσαι; Μου φώναζαν κάτι παιδιά ελα απαντα το ξέρουμε! Και όλα αυτα δίπλα στις καθηγητριες. Ηθελα να ανοιξει η γη να με καταπιεί.

Απάντησα τελικά «Οχι». Βέβαια δε νομίζω να το πίστεψε κανείς. Μετα του λέω τι εκανες; Και μου απαντάει «Δε φταίω εγώ ας μη το σκεφτόσουν τόση ώρα.». Δε μπορώ να το εξηγήσω γιατί τον γνωρίζω από τη Α Δημοτικού. Σκέφτηκα να μην του ξαναμιλήσω και να του πω να μη καθήσει ξανα μαζί μου ή ακόμα καλύτερα να μη μου ξαναμιλήσει αλλα δεν θέλω να γινει κατι τέτοιο να σταματήσουμε να μαστε φιλοι μετα απο τόσα χρόνια αλλα και μετά με πιον θα κάνω παρέα;!

Το δεύτερο πρόβλημα και πιο σοβαρό είναι ότι μου αρέσει τρελά ο Βασίλης. Όσα χρόνια τον ξέρω πολλές φορές με αγκαλιάζει φιλικά ή ξέρω κάνουμε βλακείες. Αλλα δεν μπορώ να του πω τίποτα γιατί όλη την ώρα γυροφέρνει από δω και από κει και επίσης γιατί τα φτιάχνει όλο με αγόρια και εγώ ζηλεύω αφάνταστα. Προσπαθώ να του το δείξω ότι μου αρέσει και ενώ μάλλον το έχει καταλάβει γιατί ξέρω γω λέει τις προάλλες «Όσο και να θες εγώ δε θα σου κάτσω»! δε κάνει τιποτα.

Χθες πχ πήγα σπίτι του ξέρω γω και αυτός είχε γυρίσει από ένα ραντεβού που είχε κάνει με έναν και μιλούσε από το fb όλη την ώρα μαζί του. Ξέρω γω μετά επειδή βαριόμουν πήγα ξάπλωσα στο κρεβάτι του και μετά ήρθε και αυτός και άρχιζε έτσι να με λέει γλυκούλη. Να με αγκαλιάζει να με χαϊδεύει. Βέβαια και γω εντάξει ψιλό ανταπέδιδα. Δε ξέρω τι να κάνω γιατί όλη την ώρα αυτόν σκέφτομαι. Πολλές φόρες μιλάμε μεταξύ μας στο fb με υπονοούμενα ή ξέρω γω στέλνουμε ο ένας στον άλλο καρδούλες. Θα μου πεις ε και;

Τελευταία κιόλας δε διαβάζω μέχρι την δύση του Ήλιου. Πραγματικά! Μετά τις 9 αρχίζω και διαβάζω. Δε γίνεται να του το πω γιατί ξέρω γω είτε θα μου πει ότι δεν είναι αυτό που φαίνεται ότι μάλλον με έχει σαν αδελφό του. Έχω σκεφτεί όταν ξέρω γω μου ζητήσει φιλάκι στο μάγουλο να του δώσω ένα φιλί στο στόμα αλλα δεν ξέρω ποια θα είναι η αντίδραση του και δε ξέρω τι θα κάνει.

Το τρίτο πρόβλημα είναι ότι έχω απομακρυνθεί με τη φίλη μου την Ιωάννα και τώρα φοβάμαι να της ζητήσω να βγούμε. Το πρόβλημα μου γενικά είναι ότι δε θέλω να μιλώ σε άτομα που γνωρίζω ή όχι γιατί δε ξέρω τι λένε για μένα και επειδή μισώ την απόρριψη ακόμα και για το πιο απλό πράγμα. Και επίσης λετε να της το πω πως είμαι γκέι; Δεν ξέρω καν πως να της το φέρω. Πως θα ανοίξω τη συζήτηση; Δεν ξερω πως θα αντιδράση και το πρόβλημα είναι οτι κατα 99,9% θα ερθει στο σχολείο μου και θέλω να κάνουμε παρέα.

Καλές μου νεράιδες πείτε μου τι να κάνω...

Σας φιλώ,

Μαρίνος

Αγαπητέ φίλε με τα πολλά προβλήματα,

Όπως έχω πει ένα εκατομμύριο φορές ΔΕΝ είναι δυνατόν να είναι κάποιος πραγματικός φίλος και να αγνοεί (ή χειρότερα να ενοχλείται από) το ότι είσαι γκέι. «Φιλοι» που έχουν πρόβλημα με το θέμα ΔΕΝ είναι φίλοι, στείλε τους στον διάολο. Εκτός αν σου αρέσει να βασανίζεσαι, να κρύβεσαι, να σε προσβάλλουν.

Δεύτερον, «φίλοι» που παίζουν μαζί σου και σε ταλαιπωρούν συναισθηματικά είτε γιατί τους δέρνει η μαλακία είτε γιατί δεν ξέρουν τι τους γίνεται, είτε γιατί το διασκεδάζουν είναι κακοί «φίλοι». Επίσης όταν κάποιος σου λέει «δεν θα σου κάτσω με τίποτε» προφανώς ξέρει για τι μιλάει και σου λέει ξεκάθαρα τις προθέσεις του (εκτός αν είναι μαλάκας οπότε δεν ξέρει τι του γίνεται, οπότε δεν σου κάνει). Όταν λοιπόν εσύ σε τέτοια περίπτωση τρέχεις από πίσω του, πηγαίνεις γυρεύοντας. Δεν φταίει αυτός που σε βασανίζει, ΕΣΥ φταις που κάθεσαι.

Μα θα μου πεις «κυρία Νεράιδα, μου λες να φτύσω τους φίλους μου;» Όχι, σου λέω να φτύσεις τους «φίλους» σου. Σου είναι άχρηστοι γιατί σου δημιουργούν προβλήματα (αυτά για τα οποία μου ζητάς να σε βοηθήσω).

Τρίτον, τους πραγματικούς φίλους μας δεν τους αφήνουμε να φύγουν ή να χαθούν. Αν η φίλη σου αξίζει την αγάπη σου, επιδίωξε να τα ξαναβρείτε. Για το αν θα της πεις ή όχι, δεν μπορώ να ξέρω, γιατί δεν ξέρω τι άνθρωπος είναι και πώς θα αντιδράσει, αλλά αν δεν της αρέσει αυτό που θα ακούσει, δεν θα σου κάνει για φίλη. Από την άλλη, για σκέψου μήπως ήδη το έχει καταλάβει ή ακόμη και το ξέρει για σένα. Με τόσες και τέτοιες συζητήσεις και σχόλια που γίνονται με τους «φίλους» σου, μήπως ο κόσμος το έχει τούμπανο και εσύ κρυφό καμάρι; Με την καλή έννοια πάντοτε!

Φιλικά,

 

 

Μαρίνο μου,

Όταν είσαι 16 χρονών, αναγκαστικά περιορίζεσαι σ’ έναν πολύ μικρό κύκλο ανθρώπων: τους συμμαθητές σου και τους συγγενείς σου. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι όλη η ανθρωπότητα – είναι ένα πάρα μα πάρα πολύ μικρό κομματάκι της. Κι είναι πολύ πιθανό να μην είναι ούτε οι καλύτεροι (ούτε κι οι χειρότεροι) και κυρίως να μην είναι οι καταλληλότεροι για σένα.

Είναι σαν να πηγαίνεις σ’ ένα εστιατόριο που έχει μόνο δύο φαγητά και να μη σου αρέσουν κι εσύ να πιστεύεις ότι πάει, ποτέ δεν θα βρεις φαγητό που να σου αρέσει, ότι όλα τα εστιατόρια έτσι θα είναι και στο μέλλον και πώς να απορρίψεις τώρα αυτά τα δύο φαγητά, παρότι δεν ταιριάζουν στα γούστα σου. Ρηλάξ, στο μέλλον θα έχεις να διαλέξεις από χιλιάδες εστιατόρια!!!

Οι συμμαθητές σου και οι τωρινοί σου φίλοι (είτε καλοί είτε ψεύτικοι) δεν θα είναι μαζί σου για όλη σου τη ζωή – κι αυτό είναι καλό! Θα γνωρίσεις πολλούς ανθρώπους που θα σε δέχονται ακριβώς όπως είσαι – αρκεί εσύ ο ίδιος να πιστεύεις βαθιά μέσα σου ότι είσαι μια χαρά ως γκέι. Γιατί αν εσύ ο ίδιος το θεωρείς πρόβλημα και λες «δυστυχώς είμαι γκέι», ε αυτό το μήνυμα περνάς και στους άλλους.

Δεν είναι καθόλου πρόβλημα το να είμαστε γκέι. Πρόβλημα είναι το πώς μας αντιμετωπίζει η κοινωνία – όχι όλη, ένα κομμάτι της. Κι είναι στο χέρι μας να βρούμε κομμάτια της κοινωνίας που είναι πιο ανοιχτόμυαλα και στηρικτικά. Υπάρχουν, στο εγγυώμαι!!!

Ειδικά αν μένεις Αθήνα, μπορείς να γνωρίσεις κόσμο πιο εύκολα. Μπες στο fb και ψάξε την Colour Youth, μια οργάνωση για γκέι νέους και νέες. Πήγαινε στο Athens Pride.

Όσο για τον Χρήστο, μου φαίνεται ότι είναι ψιλομαλάκας ή χοντρομαλάκας – με βάση αυτά που λες. Ή και μαλάκας να μην είναι, σίγουρα δεν σε νοιάζεται όσο θα έπρεπε. Οπότε ξέχνα τον. Δεν τον χρειάζεσαι.

Για τον Βασίλη, τι να σου πω, μπορεί και να γουστάρει, μπορεί και όχι. Εγώ στη θέση σου θα έκανα ένα βήμα να τον προσεγγίσω ερωτικά κι ας υπήρχε ρίσκο να με απορρίψει. Καλύτερα να δοκιμάσω και να μη μου κάτσει, παρά να μου μείνει το άχτι και η απορία «τι θα γινόταν αν…;».

Φιλάκια,