Αγαπητές μου νεράιδες ...

πώς είστε τώρα που άρχισαν οι ζέστες για τα καλά? Πολλά νερά και χυμούς να πίνετε γιατί αν πάθετε κάτι από πού θα συμβουλεύομαι μετά? (θα μου πείτε νεράιδες είστε θα βρείτε τον δικό σας τρόπο!)

Τέλος πάντων για να μην μακρηγορώ ... δεν θέλω να χρησιμοποιήσω τα αληθινά ονόματα ... λοιπόν. Με λένε Αντώνη και θα πάω 1η λυκείου συνεπώς είμαι 14/15 χρονών (αν και έλεος με αυτό το κόλλημα του να σε κάνουν 1 χρόνο παραπάνω από ότι είσαι!!) και μένω σε μια πόλη (βασικά δεν ξέρω πως να την πω,πόλη ή επαρχία?) και σε αυτήν την πόλη κυριαρχεί το κουτσομπολιό και το τι κάνει ο άλλος πρώτα,ο εαυτούλης μας ποτέ!

Έχω ανακαλύψει την σεξουαλικότητά μου εδώ και 1 με 1μιση χρόνο,το έχω αναλύσει πολλές φορές,το έχω σκεφτεί πολύ,έχω σκεφτεί το μέλλον μου και έχω καταφέρει να είμαι σε ένα επίπεδο όπου είμαι απόλυτα οκ με το θέμα. Το δράμα μου ξεκινάει από τον Φεβρουάριο του 2013 ... εδώ να πω πως γενικά είμαι ένα κλειστό παιδί,χωρισμένων γονιών (μάλιστα ο πατέρας έχει πεθάνει εδώ και κάτι μήνες),αλλά γενικά είχα 2-3 καλά φιλαράκια που ήμουνα κολλητάρι μαζί τους (γιατί εγώ όταν δένομαι με κάποιον πρέπει να πω και την ιστορία της ζωής μου,και εδώ μουτζώστε!!!) και ήμασταν καλά ... μάλιστα με έναν,τον Κώστα ήμασταν κολλητάρια κυριολεκτικά τα είχαμε πει όλα (εκτός από το είμαι γκέι),και στο σχολείο μαζί καθόμασταν,αν και εκεί δεν περνούσα και καλά αφού ήμουν θύμα bullying για άγνωστο λόγο,αφού πάντα ήμουν πρόθυμος να τους μιλήσω ή να τους βοηθήσω ...

Έρχονται οι διακοπές για τα χριστούγεννα,όλα καλά,ερχόμαστε πάλι στα θρανία το 2013 ... (πάντως για το 13,καλά λένε!!) ε και πάμε σε μια καφετέρια και του είπα για να δω πως θα αντιδράσει ότι είμαι γκέι,αντέδρασε καλά (βασικά όπως το πάρει κανείς το "από εσένα δεν το περίμενα αυτό") αλλά του είπα πως κάνω πλάκα κι έμεινε εκεί το θέμα ...τον Φεβρουάριο τελικά του αποκάλυψα με συνοπτικές διαδικασίες πως είμαι γκέι κ άρχισε να με κοιτάει περίεργα ή όταν μου ξέφυγε ένα "καλέ" (μην φανταστείτε ότι είμαι κραγμένη,το αντίθετο),είπε "όχι καλέ σε εμένα οκ?" ... ε και οι μέρες περνούσαν και όλο κι απομακρυνόταν ... ε κι εγώ δεν ήμουν και αγγελούδι, έλεγα κι εγώ τις βλακείες μου ξέρω γω πως φαντάζομαι την πρώτη μου φορά ή πως θέλω να του πάρω πίπα (για πλάκα εννοείται) αλλά δεν μου έδειχνε πως τον ενοχλούσε αντιθέτως γελούσε, μέχρι που άρχισε μετά να μου πετάει κάτι όπως "σε κρατάω για φίλο μου επειδή μου έχεις συμπαρασταθεί" ή επειδή το είπα και σε μια φίλη μου και μου είπε ότι αν ήταν γκέι ένας κοντινός της φίλος θα τον απομάκρυνε,άρχισε να λέει ότι επειδή είπε πως θα με απομάκρυνε,που κανονικά ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ (!!!!!!),την έφτυσα ...

Και εγώ να είμαι μες στα νεύρα και να θέλω να τον παρατήσω από φίλο,αλλά έλα λίγο που ήμουν δεμένος έλα λίγο που δεν ήθελα να χαλάσει η φιλία μας έκανα υπομονή ... μέχρι που μου πετάει το φρούτο "δεν θέλω να είμαστε φίλοι πια" ... εγώ έκανα τα πάντα να είμαστε φίλοι,ΑΛΛΑ,δεν αρνήθηκα ποτέ την σεξουαλικότητά μου,και μετά από σκέψη είπα ότι καλύτερα να φύγει παρά να αρνηθώ τον εαυτό μου ... στο σχολείο άλλαξε θρανίο ... όλα αυτά έγιναν την παρασκευή.

Δευτέρα λοιπόν κι έρχεται αυτό και του λέω "κοιτά να δεις καλύτερα να μην είμαστε φίλοι πια" και μου λέει "δεν μπορείς να με βγάλεις από την παρέα επειδή είναι και ο Θωμάς (άλλος μαλάκας αυτός) και τα πρώτα διαλείμματα κύλησαν αμίλητα ... μετά πήγε σε μια άλλη παρέα ... άρα η παρέα των 3 ατόμων έγινε 2 ατόμων ... εν τω μεταξύ εγώ είπα στον Θωμά,αν ήμουν γκέι θα με απομάκρυνε ή όχι? Και μου είπε ναι γιατί δεν συμπαθεί τις πουστάρες ...

Ένιγουέιζ το κατάπια κι αυτό,μέχρι που την άλλη μέρα άρχισε ο Κώστας,να κυκλοφορεί φήμες για το τι είπα και ποια αγόρια μου αρέσουν στην τάξη,άρχισε να κάνει παρέα με άτομα που πριν 1 μέρα τα έβριζε και γενικά με έθαβε χωρίς να μην μπορώ να κάνω τίποτα (γιατί αφού τα είπε,άντε μετά να τα μπαλώσεις και σιγά μην πέσω στο κατινίστικο επίπεδο!) και τα παιδιά όλο και πιο πολύ με κοιτούσαν, με γελούσαν, σε μια κατάσταση που ήταν ευκαιρία να αποκαταστήσω τις σχέσεις μου ...

Και σαν να μην φτάνει αυτό, την επομένη που πήγαμε εκδρομή ήμουν εγώ ο Θωμάς και η αδερφή του και ήρθε ο Κώστας με την "παρέα του" και μας κοιτούσαν κι έγινε ένας ψιλοκαυγάς και μετά ο Κώστας ζήτησε συγνώμη από όλους και είπε από μένα αν θέλω να λέμε ένα "γεια" (δεν κατάλαβες καλά σιγά μην πέσω στα τέτοια του,τόσα μου είχε κάνει ως τώρα[που να έβλεπα τι θα μου έκανε και μετά?!]) ...

Μετά ο Θωμάς,η αδερφή του και ο Κώστας πάνε στο ίδιο φροντιστήριο,στην ίδια τάξη και το βράδυ τους τα είπε όλα,χαρτί και καλαμάρι,με απότελεσμα την επόμενη μέρα ναι μεν να μιλάμε κλπ αλλά η ατμόσφαιρα ήταν κάπως παγωμενη και ερχόταν η αδερφή του κι έλεγε κάτι σε αυτόν κ γελούσαν... μέχρι που το μεσημέρι έρχεται σε εμένα μνμ στο φβ που λέει πως θέλει να μην είμαστε πια φίλοι και να μην ξαναμιλήσουμε ...

Ακολούθησε διάλογος κ τελικά δεν τα βρήκαμε,οπότε ήμουν 1 vs. 2 ... την επόμενη δεν πήγα γιατί με πονουσε η κοιλιά,αλλά πήγα την άλλη όπου βρήκα αυτούς τους 2 να μιλάνε για μένα,ο άλλος να συνεχίζει το έργο "κουτσομπολιό & θάψιμο" και εγώ να ψάχνω για "φίλους" άσκοπα όμως ... ευτυχώς βρήκα έναν παλιό φίλο μου τον Αντρέα κι έτσι κάναμε παρέα ... εν τω μεταξύ οι μέρες περνούσαν,κάθε μέρα πήγαινα με πονόκοιλο,τα πειράγματα από τα αγόρια & κορίτσια,οι απομακρύνσεις [η γυμναστική ήταν κόλαση] συνεχιζόταν και σαν να μην φτάνει αυτό η παρέα του Αντρέα ανακαλύπτει ότι είμαι γκέι και το λέει στον Αντρέα ...

Ευτυχώς ο Αντρέας δεν τον ένοιαξε καθόλου και είπε ότι δεν τον πειράζει κι έτσι συνεχίζουμε να είμαστε φίλοι,τα πειράγματα όμως από την παρέα του συνεχιζόταν,τα πειράγματα από την τάξη συνεχιζόταν,οι ψύθιροι,οι ματιές,τα γελάκια,δεν άντεχα άλλο κι έτσι πήγα στον διευθυντή ... εκεί του είπα όσο πιο μπορούσα την ιστορία (πχ μάλωσα με έναν φίλο μου και αυτός άρχισε να λέει τα προσωπικά μου σε όλους κλπ) κ είπε ότι ξέρει για ποιο πράγμα μιλάω και πραγματικά ήξερε ... εγώ παγάκι!!

Δεν με νοιάζει από πού το έμαθε,εγώ αυτό που ήθελα ήταν να μιλήσει στους συμμαθητές μου να σταματήσουν να με πειράζουν και να μου μιλάνε ή έστω να μην με πειράζουν... πράγμα που έγινε,έτσι ΚΑΠΟΙΟΙ άρχισαν να μου μιλάνε [ένα γεια μην φανταστείτε καμιά συζήτηση για το Κυπριακό] αλλά δυστυχώς τα γελάκια συνεχιζόταν,σε μικρό βαθμό όμως,κι αυτός συμμαζεύτηκε ΛΙΓΟ ... περνούσαν οι μέρες μέχρι που φτάσαμε στις εξετάσεις,που οι φίλοι του Αντρέα πάλι πετούσαν υποννοούμενα (πχ. Αντρέα άκου τι ποίημα σκέφτηκα - με γάμησε ένας μαύρος κλπ) ...

ΕΦΤΑΣΕ η ώρα που τελείωσε το σχολείο ... ειλικρινά όσους συμμαθητές μου είχα φίλους στο φβ τους έβγαλα,ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΑΝΑΔΩ ΚΑΝΕΝΑΝ... το σχολείο τελείωσε αλλά η ζημιά έγινε ... αγχώνομαι πολύ για τα πάντα,δεν έχω φίλους,ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ γιατί είμαι σε συνοικία και δεν χρειάζεται να αναφερθώ πιο πολύ,έγινα ακόμη πιο κλειστός,σκέφτηκα να αυτοκτονήσω κάμποσες φορές,αλλά δεν το κάνω γιατί σκέφτομαι την μητέρα μου,οι βαθμοί μου έπεσαν παταγωδώς,φοβάμαι να μιλήσω σε έναν συνομίληκό μου,φοβάμαι να κάνω φιλίες,

φοβάμαι να μιλήσω στην μητέρα μου και ο πιο κοντινός άντρας είναι ο θείος μου που μου έιπε πως αν είμαι γκέι θα στεναχωρηθεί αλλά οκ [και πάλι δεν θέλω να του το πω] και γενικά φοβάμαι όταν θα πάω στο ΕΠΑΛ μην βγει καμιά φήμη πάλι για μένα και αρχίσει ο γολγοθάς μου για 3 χρόνια εδώ ... θέλω να φύγω από την Ελλάδα δεν αντέχω .... οι σκέψεις στροβιλίζουν το μυαλό μου,

Είμαι περήφανος γι αυτό που είμαι αλλά εύχομαι να μην με απέφευγαν γι αυτό το πράγμα ... τα παιδιά εδώ γνωρίζονται και προφανώς κάτι θα έχει κυκλοφορήσει κι εκτός σχολείου ... θέλω να ζήσω μια φυσιολογική μαθητική ζωή,να αφήσω στην άκρη αυτό και να βγαίνω έξω για καφέ,για φαγητο,για ταινίες,για οτιδήποτε τέλος πάντων!!

Ειλικρινά αν δεν ήταν η μουσική και κάποια παιδιά που γνώρισα μέσω φβ να με στηρίξουν θα είχα κλατάρει (μα είναι δυνατόν να σε υποστηρίζουν οι "εικονικοί" φίλοι καλύτερα και από φίλος στην αληθινή ζωή?!) ... Δεν ξέρω τι να κάνω,από πού να αρχίσω και δεν είναι ότι γνωρίζω έναν οκ γνωρίζω και τι αν αυτός μου πει φύγε πουστάρα ή το πει σε άλλους? Είμαι περικυκλωμένος δεν μπορώ να βρω μια αλυσίδα σωτηρίας να πω ναι ρε παιδί μου με στήριξε αυτός να γνωρίσω κι άλλα παιδιά μέσω αυτού ...

Δεν ξέρω να με καταλαβαίνετε,απλά το μόνο που θέλω είναι να βάλουν στην άκρη αυτό και να με γνωρίσουν και μένα ως ΑΤΟΜΟ ... γιατί από ότι έχω ακούσει και άποψη καλή έχω και ξέρω να την τεκμιριώνω κλπ ... ειλικρινά δεν ξέρω που έχω φταίξει και ΤΙ έχω κάνει λάθος για να αξίζω τέτοια μεταχείρηση ...

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας και συγνώμη αν σας κούρασα,απλώς τώρα θέλω να το βγάλω από μέσα μου ...

Φιλιά πολλά!

Αντώνης

 

Αγαπητέ φίλε,

Την επόμενη φορά please προσπάθησε να περιοριστείς στα απαραίτητα! Από αυτό το χάος δεν βγάζω άκρη.

Λοιπόν, πολλά παιδιά της ηλικίας σου είναι φυσικό να είναι τελείως ανώριμα και να μην έχουν δική τους γνώμη για πολλά θέματα, είτε γιατί ακόμη δεν τους έχουν απασχολήσει, είτε γιατί δεν έχουν το μυαλό, τις εμπειρίες, την διάθεση να σκεφτούν.

Είναι ευκολότερο να αφήσουν τους άλλους να σκεφτούν και να αποφασίσουν γι’ αυτά. Έτσι δανείζονται την στερεότυπη συμπεριφορά των μεγαλύτερων όταν εκείνοι αντιμετωπίζουν "στερεοτυπικές" καταστάσεις. Κοροϊδεύουν οι δικοί τους τους γκέι; Κοροϊδεύουν και τα παιδιά, άκριτα και αβασάνιστα.

Έτσι, το τι θα πεις σε ποιόν γίνεται δύσκολη υπόθεση. Πριν το κάνεις θα πρέπει καλού κακού να βολιδοσκοπήσεις τη στάση τους απέναντι στους ομοφυλόφιλους. Αν δεις ότι γενικά είναι εχθρική, δεν έχεις λόγο να προχωρήσεις. Αυτό ισχύει και για τον θείο σου (πώς του ήρθε να σου κάνει τέτοια συζήτηση και τέτοιες δηλώσεις;). Γενικά δεν έχεις κανέναν λόγο να πεις τίποτε σε κάποιον που δεν σε σέβεται, αλλά αντίθετα θα σε προσβάλλει με κομπλεξικά σχόλια.

Στο σχολείο ό,τι έγινε, έγινε, δεν μπορείς να τα πάρεις πίσω. Διάλεξε καλά τους ανθρώπους που κάνεις παρέα. Το γεγονός ότι βρίσκεστε στην ίδια τάξη δεν είναι αρκετός λόγος για να κάνεις παρέα μαζί τους, αν δεις ότι η συμπεριφορά τους είναι απαξιωτική ή προσβλητική.

Είναι αλήθεια ότι η ζωή ενός γκέι στο σχολείο μπορεί να είναι πολύ μοναχική και δυστυχώς δεν αποτελεί παρηγοριά το να σου πω ότι σε 2 χρόνια που τελειώνεις θα μπορείς να διαλέξεις εσύ τους ανθρώπους που θα συναναστρέφεσαι. Τουλάχιστον όμως μην την κάνεις δυσκολότερη κάνοντας παρέα με ανθρώπους ανάξιους της εμπιστοσύνης σου, ή αν δεν έχεις άλλη επιλογή, κράτα τον εσωτερικό σου κόσμο για σένα προς το παρόν.

Οι κυβερνοφίλοι από το ΦΒ (φατσοβιλίο) μπορεί να σε στηρίξουν περισσότερο από τους "πραγματικούς" για πολλούς λόγους που δεν είναι της παρούσης. Προσπάθησε να κρατήσεις μια ισορροπία, ξέροντας ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα με τον καιρό. Θα ωριμάζεις, θα γνωρίζεις περισσότερο κόσμο, θα συνειδητοποιείς πράγματα, θα ξεδιαλέγεις φίλους. Απλά θέλει υπομονή και λίγη δύναμη στη ψυχή. Θα τα καταφέρεις.

Καταφερτζίδικα φιλιά,

 

 

Αντωνάκο μου,

Ουπς, κι εσύ σκατά εφηβεία περνάς; Τζόιν δε κλαμπ! Είσαι από τους φυσιολογικούς λοιπόν.

Καλά κάνεις και έχεις θυμώσει με τους «φίλους» σου στο σχολείο, αλλά είναι σημαντικό να καταλάβεις κάτι. ΔΕΝ είναι πραγματικοί σου φίλοι. Σ’ αυτή την ηλικία που είμαστε αναγκαστικά περιορισμένοι στο σχολείο (ειδικά στην επαρχία) θέλουμε δε θέλουμε, κάνουμε παρέα με όποιον βρίσκεται κοντά μας. Δεν έχουμε πολλές επιλογές. Και μερικές φορές περιστοιχιζόμαστε από μαλάκες, ηλίθιους, ρατσιστές, βαρετούς κτλ. Είναι θέμα τύχης. Και μπορεί να είμαστε άτυχοι και να τύχουμε σε κακό περιβάλλον, με ανθρώπους που δεν μας ταιριάζουν.

Επίσης σ’ αυτή την ηλικία, ανάθεμα αν οι «φίλοι» σου ξέρουν τι σημαίνει ομοφυλοφιλία και πώς αισθάνεσαι εσύ. Έχουν μάθει να βρίζουν τους πούστηδες και δεν το πολυψάχνουν. Κι όποιον πάρει ο χάρος.

Εσύ τι να κάνεις; Υπομονή, κυρίως. Δυστυχώς δεν μπορείς να κάνεις πάρα πολλά. Βρες ανθρώπους να μιλάς και να κάνεις παρέα απ’ το ίντερνετ. Επικοινώνησε με την Colour Youth (facebook) και γνώρισέ τους, για ν’ αποκτήσεις και φίλους και παρέες, αλλά και γνώσεις για το πώς αντιμετωπίζουν άλλα παιδιά τα θέματα που σε απασχολούν.

Κάποιοι στο περιβάλλον σου θα σου κάνουν πόλεμο, κυρίως από άγνοια. Εσύ βράχος όμως! Γιατί έχεις ένα φοβερό μέλλον μπροστά σου μόλις φύγεις. Μην κωλώνεις. Τα πράγματα πράγματι καλυτερεύουν!!! Ξέρουμε τι σου λέμε!

Δες και το βιντεάκι μας: www.youtube.com/watch?v=Q7nzVs_NRHI