Καλησπερα σας,

Ειμαι 18 χρονων ομοφυλοφιλος. η μητερα μου ειναι πολυ θρησκοληπτει και οταν εμαθε μια φορα για μενα δεν το αποδεχτηκε εγινε χαμος σπιτι και αναγκαστικα να τις πω οτι δεν θελω κανενα φυλο.

Τωρα εχω βρει το αλλο μου μισο εδω και καιρο και θελω να φυγω απο το σπιτι και να μεινουμε μαζι. σκευτομαι να παω την μητερα μου σε εναν ψυχολογο και να τις μιλησει εκεινος για να τις αλλαξει αν γινεται λιγο τις αντιληψεις της για τους γκει. εγω θελω να εχω καλες σχεσεις μαζι της αλλα δεν μπορω αλλο την πιεση που εισαι και με ποιον....

Θελω καποιον τροπο ωστε να το αποδεχτει και να ειμαστε πολυ καλυτερα απο τι τωρα. εσεις ποιον τροπο προτεινεται ωστε να το δεχτει πιο ευκολα; σε καθε περιπτωση θα μεινω με το αγορι μου αν εκεινη με θελει ως γιο της θα με βλεπει...

Antonis

 

Αγαπητέ φίλε,

Δυστυχώς κανείς δεν είναι χειρότερος τυφλός από αυτόν που δεν θέλει να δει, και χειρότερος κουφός από αυτόν που δεν θέλει να ακούσει. Δοκίμασε τον ψυχολόγο (αλλά θα πρέπει να είσαι σίγουρος εκ των προτέρων ότι δεν θα είναι κανένας ομοφοβικός), αλλά θεωρώ πιθανόν, η μητέρα σου να αρνηθεί.

Σε τέτοια περίπτωση μόνον τα «μεγάλα όπλα» μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα. Αν καταλάβει ότι με την άκαμπτη στάση της θα σε χάσει, ίσως (ξανά, ίσως) να βάλει νερό στο κρασί της. Όχι να σε αποδεχτεί, αλλά τουλάχιστον να σταματήσει να σε πρήζει. Πάλεψέ το!

Χαιρετώ,

 

 

Αντωνάκη μου,

Είναι πιθανό η μαμά σου να μην μπορέσει να σε αποδεχτεί επειδή η πολλή θρησκεία προκαλεί σοβαρές αναπηρίες και καταστρέφει πολλούς ανθρώπους. Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν η μάνα σου θα δεχτεί να έχει καλές σχέσεις μαζί σου όπως θέλεις, αλλά αν θα καταστραφείς κι εσύ και όλη σου η ζωή επιλέγοντας να ζήσεις με βάση τους δικούς της απάνθρωπους και αφύσικους κανόνες.

Πήγαινέ την σε ψυχολόγο (ρώτα μας σε προσωπικό σε ποιον, ώστε να μην πέσεις σε κάναν ομοφοβικό τσαρλατάνο), αλλά μην περιμένεις πάρα πολλά.

Πιο πιθανό είναι να πιάσουν οι συναισθηματικοί εκβιασμοί: Εγώ δεν έχω μάνα, τέρας έχω. Τι θες, να καταλήξω στα ναρκωτικά με τη συμπεριφορά σου; Αυτό θέλεις; Να με οδηγήσεις στην αυτοκτονία εξαιτίας του τρόπου που μου φέρεσαι; Μάνα είσαι εσύ; Η σωστή μάνα αποδέχεται το παιδί της ό,τι και να κάνει. Άλλα παιδιά φονιάδες γίνονται κι η μάνα τους στέκεται βράχος δίπλα τους. Ενώ εσύ; Δεν μ’ αγαπάς, ποτέ δεν μ’ αγάπησες, μόνο τον εαυτούλη σου και τη θρησκεία σου σκέφτεσαι… Και άλλα τέτοια μαρθαβουρτσικά, αλλά και πολύ αληθινά, για να πούμε του στραβού το δίκιο.

Μην υποχωρήσεις! Το καλό που σου θέλω!