Καλημερα νεραιδες.

Θα σας πω καποιες σκεψεις μου σημερα. Τελικα νομιζω οτι gay γινεσαι και δεν γενιεσαι. Η μαλλον γεννιεσαι αλλα δεν εχεις δημηουργηθει ετσι.

Να σας εξηγησω. δηλαδη πριν γεννηθεις και εισαι ας πουμε 7 μηνων στην κοιλια της μανας σου μπορει και να εισαι ειδη. αλλα πιστευω οτι εξωτερικοι παραγοντες διαμορφωνουν αυτην την ταυτοτητα, γιατι το μωρο ζει και καταλαβαινει και μεσα στην κοιλια.δεν θα αναλυσω τωρα τι μπορει να εχει συμβει ωστε να γινει αυτο γιατι στον καθενα παιζουν ρολο διαφορες καταστασεις.

Θελω επισης να εκφρασω και την προσωπικη μου αποψη στο οτι ο ανθρωπος υπαρχει περιπτωση να αλλαξει δηλαδη απο gay να γινει η straight η bisexual . αυτο βεβαια πρεπει να θελεις να σου συμβει και δεν λεω οτι καταπιεζεσαι η οτι δηποτε αλλο. απλα αν εχεις βαρεθει να ζεις σε μια συνεχη αναζητηση του αλλου σου μισου που λενε η την αναζητηση ανδρικου οργανου . Συμφωνω οτι εχεις εκτος απο σωματικες αναγκες και ψυχικες. Αυτες δεν μπορει κανενας ανθρωπος ομως να σου τις αναπληρωσει και να νιωσεις τελικα οτι ναι ουφ αυτο ειναι αυτο εψαχνα. Παντα θα υπαρχει κατι που θα σε ανχωνει που θα σε θλιβει θα σε στεναχωρει.

Τωρα θα μου πειτε οτι αυτο ειναι και το παιχνιδι των σχεσεων που αλλωτε κρυβει γλυκα και αλλωτε στεναχωριες. Αν ομως βαλεις σε μια ζυγαρια τα καλα και τα κακα των σχεσεων πιστευω οτι η ζυγαρια κλινει προς τα κακα. Βεβαια αν εισαι διατεθημενος να περασεις απο αυτα τα κυματα το κανεις.Αλλα δεν ειναι αυτο που σου δινει την πληροτητα που ψαχνεις. Παντα κατι λειπει.

συγνωμη για το μεγεθος του γραπτου.

Ελπιζω να ειστε «μαλακές» στην απαντηση σας. Οτι εγραψα το εγραψα απο προσωπικη εμπειρια χωρις να θελω να κρινω κατακρινω οποιονδηποτε γιατι τελικα αυτο που ψαχνουμε ολοι ειναι μια ανιδιοτελη αποδοχη κατανοηση και αγαπη.

Παναγιωτης

 

Αγαπητέ προβληματισμένε,

Αν κρίνω από τη δική μου εμπειρία, γεννιέσαι. Εγώ για να καταλάβεις, γεννήθηκα Νεράιδα από γεννησιμιού μου, δεν έγινα κατόπιν ωρίμου σκέψεως τύπου: τι να κάνω σήμερα το πρωί; Δεν γίνομαι Νεράιδα να δω πως είναι;

Τώρα για το αν μπορείς να γυρίζεις μπρος-πίσω, στρειτ-γκέι-μπάι, Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή, τι να πω; Εδώ έχω δει με τα μάτια μου άνθρωπο από Ολυμπιακός να γίνεται Βάζελος, καταλαβαίνεις για τι πράγμα συζητάμε, οπότε τι μου λες εσύ τώρα στρέιτ-γκέι; Όλα γίνονται στις μέρες μας, μέχρι και του σπανού τα γένια πλέον, που μέχρι πρόσφατα δεν.

Τέλος πάντων, αφού θα σας συγχωρέσει όλους ο Θεός στην Δευτέρα Παρουσία (είναι στάνταρ Χ, μου το έχει πει καμιά δεκαριά φορές τουλάχιστον), ποιά είμαι εγώ που θα κρίνω; Μια απλή Νεράιδα του λαού είμαι, τίποτε περισσότερο.

Απλά φιλιά,

 

 

Παναγιωτάκη μου,

Το θεματάκι σου δεν είναι αν γίνεσαι ή γεννιέσαι γκέι. Χέστηκες γ’ αυτό. Άλλο σε καίει: οι σχέσεις! Οι γκόμενοι! Ο έρωτας!

Είτε γεννιόμαστε είτε γινόμαστε, δεν έχει καμία απολύτως σημασία, διότι το πρόβλημα είναι μόνο ένα και μοναδικό: από τη στιγμή που το ψάχνουμε και προβληματιζόμαστε και βασανιζόμαστε γι’ αυτό, αποδεικνύει ότι έχουμε πρόβλημα με τον εαυτό μας και την ομοφυλοφιλία μας. Αν δεν είχαμε δεν θα το ψάχναμε, όπως δεν καθόμαστε να αναστατωνόμαστε για τους λόγους που έχουμε καστανό ή μελαχρινό μαλλί. Μόνο όταν έχεις πρόβλημα προβληματίζεσαι. Οπότε κοψ’ τα ψόφια.

Κι όσο για τις σχέσεις, δεν υπάρχει μοντέλο καταχωρημένο κάπου. Ο καθένας τις φτιάχνει με ό,τι κατεβάσει η κούτρα του και η εμπειρία του. Αν εσύ έχεις σκατά εμπειρίες, πιθανότατα θα φτιάχνεις σκατά σχέσεις. Πώς θα σπάσεις τον φαύλο κύκλο; Πρώτα απ’ όλα, μη θεωρώντας δεδομένο ότι μόνο σκατά σχέσεις μπορούν να υπάρξουν. Και δεύτερον ζητώντας βοήθεια για να ξεσκατώσεις τα μυαλά σου.

Ήμουν αρκετά μαλακή ή να με βάλω να μουλιάσω κι άλλο;

Διάβασε και το αφιέρωμα του 10% στο αν γεννιόμαστε ή γινόμαστε. Έχει ένα σωρό άρθρα.