Αγαπητές μου νεράιδες,

βρίσκομαι σε τραγική κατάσταση. Είμαι ένας νεαρός, κύπριος ενήλικας, εν καιρό στρατευσιμος και έχω προσωπικά αποδεκτεί το γεγονός ότι είμαι ομοφυλόφιλος, κάτι που όμως η μικρή κοινωνία στην οποία ζώ δεν φαίνεται να έχει πρόθεση να το κάνει. Καθ'όλη την διάρκεια της σχολικής μου ζωής δεν σύνηψα καμία σχέση όπως όλοι οι έφηβοι της ηλικίας μου, κι'αυτό λόγω της ανεξήγητης και ανελέητης περιφρόνησης των γύρω μου για την κοινωνική ομάδα στην οποία και ανήκω.

Εντάξυ ήμουν και απορροφημένος από το διάβασμα αλλά τώρα που τελείωσε το σχολείο ένα δυσβάχταχτο κενό βασανίζει την ψυχή μου, το οποίο μολονότι ξέρω πώς να το γεμίσω, δεν έχω το ψυχικό σθένος να το πράξω. Νιώθω ότι η κοινωνία στην οποία ζώ είναι έτοιμη να πέσει επάνω μου σαν γεράκι να με κατασπαράξει σε κάθε μου προσπάθεια για ανεύρεση της προσωπικής μου ευτυχίας. Ουτοπικοί χαρακτηρισμοι? Καθόλου. Ένα gay bar υπάρχει στην πόλη αυτή όπου είχα την ατυχία να γεννηθώ, και χωρίς υπερβολή αποτελεί κόκκινη ζώνη για κάθε άτομο της ηλικίας μου θέλει να φτιάξει τη ζωή του. (το ενλόγω bar βρίσκεται σε πολυσύχναστο κάπως χώρο με τα κακεντρεχή σχόλια να δίνουν και να παίρνουν).

Όπως αντιλαμβάνεστε δεν είχα μέχρι στιγμής το ψυχικό σθένος να εκμυστηρευτώ στους γονείς μου την ιδιαιτερότητά μου (πέρα από ορισμένες φίλες μου) και οποιαδήποτε μου κίνηση σ'ενα μικρόκοσμο όπως αυτό περιορίζεται βασανιστικά.

Τί ακριβώς θέλω? Θέλω επιτέλους να δικτυοθώ, ν'αποκτήσω gay φίλους, να φλερτάρω άφοβα και γενικώς να ζήσω την ζωή που μέχρι στιγμής μόνο στα όνειρα μπορώ να την ζώ. Είναι η φυγή η μόνη λύση? Υπάρχουν οργανώσεις κοινωνικής δυκτύωσης όπου μπορώ να μυηθώ σ'αυτό τον φιλικά προσκείμενο για μένα κόσμο?

Σας γλυκοφιλώ

Μάριος

 

Αγαπητέ φίλε,

Ναι, η φυγή είναι η μόνη λύση. Δες αν μπορείς να μετακομίσεις για μια μεγαλύτερη πόλη (στα 3 Λ, Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα) που θα έχεις περισσότερη ελευθερία κινήσεων και περισσότερο γκέι κόσμο για να ψάξεις και να ψαχτείς. Όχι ότι είναι ο γκέι παράδεισος, να μην τρελαθούμε, αλλά κάτι μπορεί να παίξει. Κοίταξε μήπως μέσω Gaydar και Gayromeo να βρεις κάποιες επαφές και μην διαγράφεις από το μυαλό σου τα Κατεχόμενα, if you know what I mean. Δεν ξέρω αν παίζει να φύγεις τελείως από την Κύπρο, που βέβαια θα ήταν η πιο δραστική λύση. Πάντως το να καθίσεις εκεί που είσαι και να βασανίζεσαι, δεν λέει.

Φιλικά,

 

 

Μάριέ μου,

Πρώτα απ’ όλα πάρε εσύ ο ίδιος απόφαση ότι το να είσαι γκέι είναι απόλυτα φυσιολογικό. Απόλυτα φυσιολογικό! Αν το δεχτείς αυτό βαθιά μέσα σου, θα σου είναι απείρως πιο εύκολο ν’ αντέξεις όλα τα άλλα.

Δεύτερον, επικοινώνησε με την Accept Κύπρου στο fb, τη ΛΟΑΤ οργάνωση, η οποία οργανώνει τις Πολύχρωμες Συναντήσεις, κάθε πρώτη Τετάρτη του μήνα, στις οποίες θα έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις και άλλους γκέι άντρες και γυναίκες. Μίλα με την Accept γιατί θα μπορέσουν γενικότερα να σε δικτυώσουν.

Άντε, ακόμα εδώ είσαι;