Καλησπέρα Νεράιδες,

διαβάζω εδώ και καιρό τις ιστορίες και θα ήθελα να μοιραστώ και ‘γω μία.

Είμαι ερωτευμένος με τον κολλητό μου...από τις ένδοξες μέρες του λυκείου. Γνωριζόμαστε από την πρώτη τάξη του δημοτικού και ταιριάξαμε από την πρώτη στιγμή.

Πρόσφατα, ο ίδιος μου αποκάλυψε πως είναι ομοφυλόφιλος και αντί ο μαλάκας, ο παπάρας να του πω τι αισθάνομαι δεν του είπα τίποτα. Ο ίδιος έχει προχωρήσει στο ερωτικό κομμάτι, χωρίς ολοκληρωμένη δουλεία γιατί είναι ρομαντικός και περιμένει τον έρωτα!

Όταν είμαστε μαζί τον νιώθω σαν κολλητό, όταν μου λέει τις εμπειρίες του δε νοιώθω καθόλου ζήλια (όπως πιθανόν κάθε ερωτευμένος θα ένοιωθε), αντίθετα χαίρομαι πολύ που προχωράει. Όταν όμως γυρνάω σπίτι σκέφτομαι πόσο πολύ τον αγαπάω και πόσο πολύ τον θέλω στην ζωή μου για κάτι περισσότερο από κολλητό.

Να ρισκάρω την υπέροχη (έστω και φιλική) σχέση που έχω μαζί του ή να του τα πω όλα με ενδεχόμενο να χαθούμε και να πέσω σε κατάθλιψη;

Ο μπερδεμένος Π!!

 

Αγαπητέ ερωτευμένε,

Μου φαίνεται από λίγο έως πολύ παράξενο μία φιλική σχέση τόοοοοσων ετών ξαφνικά να αποκτήσει ερωτικό χαρακτήρα. Οι μακροχρόνιες σχέσεις έχουν αποκρυσταλλωθεί πάνω σε ξεκαθαρισμένα και σταθερά χαρακτηριστικά. Τα συναισθήματα, οι συμπεριφορές, οι ισορροπίες δημιουργούν ένα ξεκάθαρο πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η σχέση. Όταν αλλάξει κάτι από αυτά, πρέπει η σχέση να επαναπροσδιοριστεί. Αν η αλλαγή είναι μικρή, μπορεί να μην έχει συνέπειες, αλλά όταν είναι του μεγέθους που συζητάς, καταλαβαίνεις ότι τα πράγματα δυσκολεύουν.

Δεν ξέρω τον χαρακτήρα του φίλου σου, οπότε δεν μπορώ να προβλέψω την αντίδρασή του. Υποθέτοντας ότι αυτός δεν είναι ερωτευμένος μαζί σου είτε 1) θα εκπλαγεί, είτε 2) το έχει καταλάβει, δεν τον ενοχλεί και το περνάει στο “ντουκού”.

Συνεχίζοντας να υποθέτω ότι δεν είναι ερωτευμένος μαζί σου και ούτε θέλει να ερωτική σχέση, αν είναι ισορροπημένος και εσύ δεν γίνεις φορτικός και απαιτητικός, το θέμα μπορεί να τελειώσει εύκολα και να ξεπεραστούν οι όποιες δυσκολίες. Οτιδήποτε άλλο ανάμεσα σε καλούς φίλους μου φαίνεται μάλλον απίθανο. Θα πρέπει να είναι πολύ μαλάκας για να γίνετε μπίλιες.

Θα είναι βέβαια λίγο άσχετο αυτός να τρέχει πίσω από διάφορους γκόμενους, να γουστάρει διάφορα τεκνά από δω και από κει, να είναι τελείως αλλού και να του πεις εσύ στο ξεκάρφωτο: “είμαι ερωτευμένος μαζί σου”. Αλλά απ’ ό,τι καταλαβαίνω, αν δεν του το πεις, δεν πρόκειται να ξεκολλήσεις, πες το χωρίς πολύ δράμα και ό,τι γίνει.

Φιλικά,

 

Μπερδεμένε μου,

Ναι, να του το πεις, γιατί αλλιώς δεν θα ξεκολλήσεις και προβλέπω σε τρία χρόνια να μας ξαναστέλνεις μέιλ στα οποία θα γκρινιάζεις πόσο κολλημένος είσαι με τον φίλο σου.

Πες του, δες πώς θα αντιδράσει και ύστερα προχωράτε. Στο κάτω κάτω, αν είναι πράγματι όσο υπέροχη η φιλία σας όσο λες, θα το ξεπεράσετε. Άσε που νομίζω ότι δεν είσαι πραγματικά ερωτευμένος, αλλά απλώς έχει φάει ένα κόλλημα, όπως τρώμε σ’ αυτή την ηλικία. Και γιατί τρώμε τέτοια κολλήματα; Γιατί μας βολεύει το κόλλημα και δεν πάμε να κυνηγήσουμε άλλα αγόρια.