Αγαπημένες μου νεράιδες.

Είμαι μια κόρη καραβοκύρη που έχω μείνει στο ράφι. Το πρόβλημά μου είναι το εξής: κάθε πότε να ξεσκονίζω το ράφι;

ΜΑΚΗΣ43

 

---

Κοίτα φιλενάδα,

Παρότι τα οικοκυρικά δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου γιατί στον πύργο έχω παραδουλεύτρες, ένα έχω να σου πω: όποτε μαζεύεται πολλή "σκόνη" στο ράφι και σού θολώνει εντελώς το μυαλό, καλή ώρα τώρα, ρίχνε δύο τρία "ξεσκονίσματα" με το χοντρό το "ξεσκονόπανο", πάρε και τις γωνίες μπας και ξελαμπικάρεις, διαφορετικά σε βλέπω να μας στέλνεις κι άλλα γράμματα με εκκλήσεις βοηθείας.

Κάθε πότε θα μαζεύεται σκόνη στο ράφι σου; Ε, που να ξέρω κι εγώ; Ανάλογα το ράφι, το υλικό, το έτος κατασκευής. Εξαρτάται.

Και που θα βρεις το ξεσκονόπανο; Τι; Θα σου στείλει ο μπαμπάς σου ο καραβοκύρης από τη Μπαρμπαριά και το Τούνεζι που έχουνε μεγάλη παραγωγή; Μ΄ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι... Ανασκουμπώσου κορίτσι μου, άνοιξε τα μάτια σου και κούνα τα χέρια σου εδώ και τώρα - εκτός αν είσαι στραβή και κουλή.

Εγώ στον πύργο έχω ολόκληρη κολεξιόν σε πολλά χρώματα και μεγέθη, μέχρι ριγέ και καρώ, πέντε ντουλάπες, αλλά πώς να σου στείλω κανένα να κάνεις τη δουλειά σου; Δεν γίνεται. Πρέπει να πάρεις τα πράγματα στα χέρια σου, διαφορετικά θα σου βγει το όνομα ότι είσαι ακαμάτα! Και ως κόρη καραβοκύρη, δεν θα έπρεπε...

Φιλικά,

η Καλή Νεράιδα

 

---

 

Αγαπητή κόρη

Το ράφι δεν το ξεσκονίζουνε ποτέ γιατί θα πιάσει γκάχα-γκούχα τις άλλες αγάμητες που συνωστίζονται εκεί. Σου προτείνω τη σκόνη να τη γλείφεις - θυμάσαι τι είναι το γλείψιμο ε;

Η Καλύτερη Νεράιδα